Klikaj w obrazki (powiększenie). Patrz dalszy ciąg: /działalność/dyplom-1999-702
English below. 595. Appearance
296; „Możliwość Rzeźby – Pracownia Jerzego Jarnuszkiewicza w Warszawskiej
Akademii Sztuk Pięknych” /Pełny mój Dyplom: 266 slajdów + papierowa „Baba” z
nowym „Czaso-skutkiem Estetycznym”, tzn. z nałożonymi na nią 16. kolorowymi
zdjęciami o wym. 18x24 cm w tzw. „Oprawie Kwieka”. Zdjęcia to: przebieranie się
za krepinę i tańce w tym przebraniu na „Balu Hejtu” w Pracowni Izy Cha na
Grochowskiej w Warszawie 04-05.02.2017 (patrz App.286
b. i punkt 583). Kuratorka: Agnieszka Szewczyk z „Muzeum ASP”/; Galeria „Salon
Akademii”, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa 30.03.2017.
Poniżej opis powieszony na ścianie:
===
Przemysław Kwiek 1967‑1970; praca dyplomowa.
Fragment dokumentacji pracy
Dyplomowej Przemysława Kwieka wykonanej w ASP w Warszawie. Tematem pracy było
studium aktu siedzącego nad horyzontem.
Autor wykorzystał temat jako okazję do
zaprezentowania swojej idei sztuki jako „Działania” (termin Pr.K i KK; z dużej
litery), a nie gotowego wytworu. Formowanie postaci trwało przez cały rok i w
gruncie rzeczy nie zostało zakończone, można je było nadal kontynuować.
Etapy formowania były dokumentowane po raz pierwszy na kolorowych przeźroczach
i filmem.
Za „Dzieło” uznana została z konieczności ostatnia, aktualna „faza” (termin
Pr.K) kształtowania. Na wystawie ta „faza” była eksponowana wraz z dokumentacją
(przeźrocza, film) oraz dziennikiem zawierającym codzienny opis „kroków”
(termin Pr.K) formowania – całość (!) jako „Dzieło”.
W części „faz” autor „zamienia się” się z rzeźbą filmując własny akt
„Działający” (protoperformance). „Działanie” stanowiło wyraz protestu i zarazem
alternatywę dla obowiązującego w Akademii stylu myślenia i wynikającej z niego
praktyki studiów, zgodnie z którym za sztukę uważa się gotowy obiekt, natomiast
proces jego tworzenia uznaje się za nieistotny.
Autor programowo przyjął ścisłe ograniczenia. Przez cały rok akademicki
realizował bieżący program trzech pracowni – w tych pracowniach i wśród
studentów: 1) rzeźby J. Jarnuszkiewicza, 2) rysunku B. Szwacza i 3) brył i
płaszczyzn O. Hansena (czy mu się to podoba, czy nie).
Nie, jak normalnie to bywa u dyplomantów – zamknięty we własnym wydzielonym
miejscu.
Metamorfoza postaci, ciągła produkcja „Czaso-skutków estetycznych” (termin
Pr.K) w czasie przechodzenia kolejno przez etapy: metalowy (rusztowanie),
papierowy, powłoki gipsowej na rzeźbie papierowej, powłoki glinianej na powłoce
gipsowej (gotowy klasyczny, gliniany, pracowniany akt), narzucania na glinę
gipsowej negatywowej formy odlewniczej (malarstwo na warstwach tej formy),
zdejmowania formy (akt papierowy „wychodzi” z pod spodu), odlewu z tej formy
pozytywu gipsowego (pojawia się drugi akt, gipsowy)…
„Gra z samym sobą”, „Rzeźba w płynie”, uwzględnianie wachlarza „Uwarunkowań” w
procesie – to ważne dla Autora auto określenia tej praktyki.
English:
595 Appearance 296; "Th e Possibility of Sculpture – the Studio of
Jerzy Jarnuszkiewicz in Warsaw Academy of Fine Arts" /Full my Diploma
1967-1970: 266 slides + paper "Naked Old Women” with new "Aesthetic time-result" (PrK term),
ie. With the 16 imposed on it colour photographs 18x24 cm in the so-called
"The Oat of Kwiek". The Pictures are: dressing up for the paper
tissue and dances in these disgusts on "Hatred Dancing" in the Studio
of Iza Cha at Grochowska street in Warsaw 04-05.02.2017 (see App. 286 b. and point
583). Curator: Agnieszka Szewczyk in "Museum of Academy of Fine Arts"/;
Gallery "Salon of the Academy", Academy of Fine Arts, Warsaw
30.03.2017.
The Following description is hanged on the wall:
Excerpt from Przemysław Kwiek's degree piece documentation, developed at
the Academy of Fine Arts in Warsaw. The subject matter of the piece was a study
of sitting nude above horizon. The author used this subject as an opportunity
to present his concept of art as "Action" (Pr.K and KK's term) rather
than a finished product.
Shaping of the figure continued throughout the year and in fact it was never
completed, available for further development.
For the first time stages of shaping were documented in colour slides and film.
Out of necessity, the last, current "phase" (Pr. K's term) of shaping
was considered "the Piece". At the exhibition this "phase"
was presented together with the documentation (slides, film) and a log
including daily record of "steps" (Pr.K's term) of forming - only all
of them made up "the Piece".
In some "phases" the author "swapped" with the sculpture,
shooting his own nude "In Action" (proto-performance).
"Action" was an expression of protest and at the same time an
alternative to the mindset prevailing at the Academy and the resultant practice
in relation to the course of study, where only a finished object is considered
to be art, and the very process of its creation is negligible.
The author assumed tough restrictions. Throughout the academic year he pursued
current curricula of three studios, in the studios and among the students: 1)
J. Jarnuszkiewicz's studio of sculpture, 2) B. Szwacz's studio of drawing and
3) O. Hansen's studio of solids and planes (whether he liked it or not). Not,
as it usually is the case of degree candidates, confined to his dedicated
place.
Metamorphosis of figures, continuous production of "Aesthetic
time-and-effects" (Pr.K's term) while passing through subsequent stages:
metal (scaffolding), paper, gypsum coating on paper sculpture, clay coating on
plaster coating (a classical, clay, studio nude is ready), modelling of plaster
negative cast form on clay (painting on the surface), removal of the form (paper
nude "reappears"), cast of this form from a plaster positive
(another, plaster nude appears)...
"Playing with myself", "Liquid sculpture", a
spectrum of "Conditions" considered in the process – are important
notions coined by the author to describe it.
